In Ever Loving Memory of Win Oo

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔မွာ စာေရးဆရာ၊ အဆိုေတာ္၊ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား၊ ဒါ႐ိုက္တာ၊ စႏၵာ႐ုပ္ရွင္နဲ႔ စႏၵာမဂၢဇင္းတို႔ကို တည္ေထာင္ ထုတ္လုပ္ တည္းျဖတ္ခဲ့သူ၊ သီခ်င္းေရးဆရာဆိုတဲ့ နယ္ပယ္ေပါင္းစံုမွာ ေအာင္ျမင္ထင္ရွားခဲ့သူ (ဦး)၀င္းဦး ကြယ္လြန္ခဲ့တာမို႔ ကေန႔မွာ သူ ကြယ္လြန္တာ ၂၂ ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ျဖစ္တည္မႈအေပၚမွာ အႀကီးအက်ယ္ လႊမ္းမိုးခဲ့သူ (ဦး)၀င္းဦးကို ေအာက္ေမ့တသစြာ၊ သတိရစြာ၊ လြမ္းဆြတ္စြာ သူ႔ရဲ႕ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကို ျပန္လည္ တင္ဆက္ေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

သည္သီခ်င္းကို အလကၤာေက်ာ္စြာ ေရႊျပည္ေအး ေရးတယ္လို႔ သီခ်င္းစာအုပ္ေတြထဲမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ၀င္းဦး မင္းသားမျဖစ္ခင္၊ အဆိုေတာ္ မျဖစ္ခင္ ပေ၀သဏီက ေရးသားခဲ့တဲ့ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္မွာ သည္စာသားေတြ အားလံုးနီးနီးကို ေတြ႕ရတာမုိ႔ သည္သီခ်င္းကို ဆရာေရႊျပည္ေအးက အသံထည့္ေပးခဲ့တယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။

၀င္းဦး ကြယ္လြန္ျခင္း ၂၂ ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ စာတစ္ပုဒ္ေရးထားတာ ရိွပါတယ္။ ဂ်ာနယ္မွာ ေနာက္တစ္ပတ္က်မွ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ တြက္ဆရပါတယ္။ အဲဒီ့အခါက်ေတာ့မွ ဘေလာ့(ဂ္)မွာ ျပန္တင္ေပးပါ့မယ္။

ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ ၀င္းဦးကို ခ်စ္သူမ်ား၊ ၀င္းဦးကို မေမ့ႏိုင္ေသးသူမ်ားအတြက္ အလြမ္းေျဖဖို႔၊ အလြမ္းေ၀ဖို႔ သူ႔ “လြမ္းေငြ႕ေ၀ေ၀” သီခ်င္းေလးကို တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။

ေျပာစရာ တစ္ခု က်န္တာက သည္သီခ်င္းကို ၀င္းဦးကိုယ္တိုင္ သီဆိုထားတာမွာပဲ မူကြဲ ႏွစ္မ်ိဳး ရိွခဲ့တာပါ။ အခု တင္ဆက္လိုက္တာက ၀င္းဦး ပထမဆံုး သီဆို အသံသြင္းခဲ့တဲ့ မူပါ။ ဆရာ ေရႊျပည္ေအး ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ဆရာေရႊျပည္ေအး အလြမ္းေျပဆိုၿပီး ဟသၤာေတးသံသြင္းက ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ အေခြမွာ သည္သီခ်င္းကိုပဲ ၀င္းဦးက သီဆိုခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒါလည္း ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ရိွပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ပထမမူကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က ပိုအားရမိတာမို႔ သည္မူကိုပဲ လက္ဆင့္ကမ္း ေပးလိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ား။

ကၽြန္ေတာ့္ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာ (ဦး) ၀င္းဦး ေရာက္ရာဘ၀ကေန ၾကည္ႏူးေနလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

လြမ္း ေငြ႕ ေ၀ ေ၀

ဖဲစက္ရာ တြဲလ်က္သာ ႏႊဲယွက္ခါကြယ္ ဟိုတုန္းအခါက ေမာင္နဲ႔မယ္

ေပြ႕လ်က္သာ ေမ့မ်က္ႏွာ ေမႊးလို႔ၾကဴတယ္ ေရႊစပယ္ငံု ထံုနံ႔ၾကြယ္

ခ်စ္လွစြာ လွစ္ဟကာ ရွစ္ဘ၀ ပန္ရြယ္ အို… ဆံုးေစေတာ့ ပ်ိဳမမုန္းတယ္

ေမာင့္တစ္ေယာက္သာ ေရြးလို႔ကြယ္ ခ်စ္ေမတၱာၾကြယ္ ေမာင္ယံုၾကည္ေအာင္ ခင္ေျပာခဲ့တယ္

ေရႊသၪၨာေဘြအလယ္ ႏွစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနဆဲ၀ယ္

ၾကည္ျဖဴတယ္ ေမာင္ရယ္ စိတ္တိုင္းက် ႏွမကို ခ်စ္ကြယ္… တဲ့

လိုရာကို ယူမယ္ ႏွင္းအပ္ခဲ့တယ္

ဟိုဟိုစဥ္အခါ၀ယ္ ႏွစ္ဦးၾကည္ႏူးမိဘြယ္

ပ်ိဳပ်ိဳသဇင္ညႇာရယ္ အခုမ်ားေတာ့ကြယ္

ေမာင့္တစ္ေယာက္တည္း ခြဲလို႔ ေနတယ္ အသည္းလည္း ေၾကြလုဘြယ္

(ေနညိဳညိဳခ်မ္း၀ယ္ ေမပ်ိဳပန္းအလွသဇင္ရယ္ ေဖကိုယ္ တမ္းတအစဥ္ကြယ္ တကယ္ကို လြမ္းစထြင္တယ္)၂

ခ်စ္သူကို ႐ူးလုေအာင္ ဖယ္… လစ္လ်ဴေတာင္ ထားရက္တဲ့ တစ္ပါးသက္လွယ္

ေမတၱာေတာ္နည္းပါးလို႔ကြယ္… လြဲသြားဖို႔ တကယ္… ခြဲထားတဲ့ ေမရယ္

ေရႊစပယ္ သီတာ ဆံုးဦးေတာ့ မမုန္းႏိုင္တယ္ ေရႊက်မ္းရြက္လို႔ က်ိန္ပါမယ္

ေမာင့္ေမတၱာ လြန္စြာ ပိုကဲတယ္ တစ္မိုးေအာက္ ခင့္တစ္ေယာက္သာ စြဲလို႔ကြယ္

ေမရယ္ ဘယ္လိုပဲ အခ်စ္ေတြကြယ္ ေသြဖယ္ သနားတဲ့ စိတ္ေတြ ႏႊင္ဖယ္

ေစာင့္ရသူ ပူပံုေတာ္ ပန္းဖြယ္ ရႊင္လန္းတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေ၀းေအာင္ ျပဳရက္တယ္

ေဟမန္ရာသီ၀ယ္… ႏွင္းေငြေလး ေဖြးျဖဴစြာရယ္

ေရႊစင္ေရာ္ ေမာင္မယ္… လည္ခ်င္းတြဲ ၾကည့္ရင္းပဲ အသည္းကြဲေပါ့ေမရယ္

ဘယ္လိုမ်ား ေမာင့္ကံႏွယ္ ဖန္တယ္ ႏွစ္ပါးေတြ႕ဖို႔ ေမွ်ာ္သူမယ္

ေစာင့္ရတာ လြန္စြာ ၾကာေပါ့ကြယ္ ဘယ္ေတာ့မွ ဖူးေပြ႕လို႔ ေတြ႕ပါ့မယ္

လမင္း ပ၀င္း ေကာင္းကင္လည္ မွာလိုက္ပါေပါ့ ေျပာပါကြယ္

ေမွ်ာ္ရသူ ပန္းရွာပါၿပီ ေမရယ္ အို… တကယ္ပဲ ရက္စက္ကာဖယ္ သနားမညႇာေလတယ္

ငယ္ကၽြမ္းေဆြ ခ်စ္တဲ့သူရယ္… ေျဖလည္း မေျပဘဲ ေနဆဲ၀ယ္

ေန႔တိုင္းပင္ ခင့္႐ူပါ႐ံု ထင္ ျမင္ ကာ ကြယ္… စိတ္ထဲ ႀကိတ္ခဲကာ လြမ္းတယ္…

အို… ဖူးစာကံနည္း ဆန္း၍ေထြေထြ

ပ်ိဳတစ္ဦးမွာသာပဲ ႏြမ္းေျမ႕ေပေစ….

ႏွင္းရည္ပက္ဖ်န္း ခ်မ္းတဲ့လေတြ

အခါခါ ျမန္းေၾကြေန

လြမ္း… ေငြ႕… ေ၀… ေ၀….

———————————————————

၀င္းဦးဟာ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွာ စာေပနယ္ထဲကို စတင္ ၀င္ေရာက္လာပါတယ္။ စာေရးဆရာအျဖစ္ အေျခခိုင္ခိုင္ ေအာင္ျမင္ၿပိး ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာမွ မင္းသားျဖစ္လာတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ႐ုပ္ရွင္က သူ႔ေက်ာ္ၾကားမႈက တအားကို လႊမ္းမိုးသြားတာမို႔ တခ်ိဳ႕က သူက မင္းသားျဖစ္ၿပီးမွ စာေရးသူလို႔ အမွတ္မွားေနၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၀င္းဦးရဲ႕ စာေရးသူဘ၀က ပိုလို႔ ခိုင္မာပါတယ္။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ သူ စတင္႐ိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကားက “ခ်စ္ေသာသူတစ္ေယာက္”ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယ ႐ိုက္ကူးတဲ့ ဇာတ္ကား ”ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေနခ်င္တယ္”က အရင္ ႐ံုတင္လိုက္တာမို႔ ၀င္းဦးရဲ႕ ပြဲဦးထြက္ ႐ုပ္ရွင္က “ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေနခ်င္တယ္”ျဖစ္သြားရပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနဲ႔ ေဘာင္းဘီ ဖင္ၾကပ္၀တ္တဲ့သူ၊ ဂစ္တာကိုင္တဲ့သူဆိုၿပီး အဲဒီ့ေခတ္က သူ႔ကို ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ေ၀ဖန္ ႐ံႈ႕ခ်ေနတဲ့ ၾကားကပဲ သူ႔ကားက ၀က္၀က္ကြဲ ေအာင္ျမင္သြားသလို အဲဒီ့ကားထဲမွာ သူသီဆိုခဲ့တဲ့ “မီးပံုပြဲ” သီခ်င္းကလည္း တစ္ျပည္လံုး ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေရပန္းစားခဲ့ဖူးပါတယ္။ သီခ်င္းေရးသူက ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ မႏၲေလးက ဦးဘသိန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၀င္းဦးရဲ႕ သီခ်င္းစာအုပ္မွာေတာ့ ဦးဘသိန္း(ယု၀) လို႔ ေဖာ္ျပထားေၾကာင္းပါ။

အဲဒီ့ သီခ်င္းေလးကိုလည္း ၀င္းဦးကို အလြမ္းေျပဖို႔၊ အလြမ္းေ၀ဖို႔ တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။