ကေန႔ ဆရာမ်ားရဲ႕ အခန္းက႑နဲ႔ ကေန႔ပညာေရး
ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ အပတ္စဥ္ ထုတ္လႊင့္ေနက် ကၽြန္ေတာ့္ အစီအစဥ္ေတြကို သည္ ဘေလာ့(ဂ္)မွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ တင္ျဖစ္ပါတယ္။ သည္မွာ တင္ထားတာ သိပ္လည္း မ်ားမ်ားစားစား မရိွပါဘူး။ အခုအခ်ိန္အထိ စုစုေပါင္း အပိုင္းေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္ ထုတ္လႊင့္ၿပီး ျဖစ္ေပမယ့္ သည္မွာ တင္ထားတာ အလြန္ဆံုးမွ ဆယ္ပိုင္းေလာက္ပဲ ရိွပါလိမ့္မယ္။ သည္ကေန႔ ထုတ္လႊင့္တာကိုေတာ့ ဘေလာ့(ဂ္)မွာ တင္ေပးေစခ်င္တယ္လို႔ ေျပာလာသူ ရိွတာနဲ႔ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ နားဆင္ေတာ္မူၾကည့္ၾကပါခင္ဗ်ား။ ၁၅ မိနစ္စာေလာက္ပဲ ရိွပါတယ္။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္ ညေန ၇း၁၅ အခ်ိန္က မႏၲေလး FM မွ
“ဘ၀အေမာေျပဖို႔ အေျဖရွာစို႔” အစီအစဥ္ အသံလႊင့္ခ်က္ကို ျပန္လည္တင္ဆက္လိုက္တာပါ။
Advertisements
အဲဒီလိုမေျပာတတ္ေပမယ္႔ အဲဒီလိုအျမဲခံစားရတယ္ ကေလးေတြအထူးသျဖင္႔ ၁၀ ေက်ာ္သက္ေတြ ရိုင္းလာလိုက္တာ ရိုင္းတယ္လို႔သူတို႔ကိုယ္သူတို႔မထင္ေတာ႔ ေျပာတဲ႔သူက ျပတိုက္ထဲကအဘြားၾကီးျဖစ္ပါေလေရာ၊ စကားေျပာရိုင္း အသံုးအနႈန္းရိုင္း မိန္းကေလးမ်ားေျပာသင္႔မေျပာသင္႔စကားမသိ မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္မခတ္ဘဲေျပာခ်လိုက္တာမ်ား ၾကားရသူမ်ားမ်က္ခံုးပင္႔မိသလို ေယာက္က်ားေလးမ်ားကလဲ ပါးစပ္စည္းကမ္းမရွိ စိတ္ဓါတ္စည္းကမ္းေတြမရွိၾက၊ ကိုယ္႔တူတစ္ေယာက္ေတာင္ မနဲဆံုးမထားလို႔ လြပ္လပ္စြာေတြးေတာေျပာဆိုတတ္ျခင္းဟာ မိုက္ရိုင္းစြာေျပာျခင္းနဲ႔ကြာျခားေၾကာင္း ရွင္းျပေနရဆဲပါဘဲ။
သိပ္ေကာင္းတဲ့ေဆြးေႏြးမွုပါပဲ ဆရာ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဒီပညာေရးစနစ္ရဲ႕ဆိုးေမြကို ခံခဲ့ရပါျပီ။ သူငယ္တန္းကေန ဘြဲ႕ရတဲ့ အထိ္ အဂၤလိပ္စာ သင္ခဲ့ရေပမယ့္ ေက်ာငး္ျပီးခ်ိ္န္မွ ထပ္ျပီး အဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တန္းေတြ တက္ေနရတယ္ဆိုကတည္းက ဆရာ့ စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ေတြးဆဆင္ျခင္ၾကည့္ဖို႔ သိပ္ေကာင္းပါတယ္ဆရာ။ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို မခံစားေစခ်င္ဘူးဆရာ။ဒီအသံလႊင့္ခ်က္အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ။
အရမ္းေကာင္းပါတယ္…
ဒီကမၻာမွာ ၿမန္မာဆိုတဲ့ လူးသားေတြကို ဦးမေမာ့ႏိုင္ေအာင္ အေသအလဲ ထိုးလိုက္တာေလ ဘာသာတရား အစုတ္ပလုတ္ (ဘုရားေဟာတဲ့တရားကိုမဆိုလို) ယဥ္ေက်းမႈ မရွိသေလာက္ အဲဒါကိုပဲ ၿမန္မာပါလို့ေၿပာရေတာ့ မလိုၿဖစ္ေနၿပီ ပညာ အေၾကာင္းမေၿပာနဲ့ ႏိုင္ငံေရး သဘြတ္အူ ကဲ …..ရစရာရွိေသးလား…..အေၾကြး…..
Facebook မွာ လုပ္သက္ရင့္ ေက်ာင္းဆရာမ တစ္ေယာက္က ေအာက္ပါအတိုင္း မွတ္ခ်က္ အရွည္ႀကီး ေရးသြားပါတယ္။
ဆရာ့ေဆြးေႏြးခ်က္ကို ဖတ္ျပီး က်မ အျမင္ေရးဖုိ႕ရာမွာ ေတာ္ေတာ္ aခါင္းစားပါတယ္ဆရာ။ တကယ့္ကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးရင္ စာတမ္းတစ္ေစာင္ေလာက္ ေတာင္ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ ဆရာ့ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြ မွန္ပါတယ္ဆရာ။ အဲဒီဆရာ့ကို လွမ္းေမးတဲ့ ဆရာမေလး ေတြ႕ရတဲ့ ျပသနာမ်ိဳးေတြ က်မတို႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာပါပဲ။
က်မကေတာ့ ေက်ာင္းဆရာ/မေတြရဲ႕ side ကေနေဆြးေႏြးခ်င္တာပါဆရာ အဓိကျဖစ္တဲ့ က်ဴရွင္ကိစၥက စပါမယ္။ 1970 -80 ခုနွစ္မ်ားတုန္းက က်မတို႕ နယ္ေတြမွာ က်ဳရွင္ဆိုတာ အျပင္လူေတြ (အစိုးရ ေက်ာင္းဆရာမဟုတ္သူေတြ)သာ သင္ခဲ့ၾကတာပါ ။ က်မကိုယ္တိုင္ကို တက္ခဲ့ဖူးပါတယ္ဆရာ။ လူနည္းစုသာ က်ဴရွင္တက္ၾကတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အစိုးရေက်ာင္းဆရာေတြရဲ႕လစာက မိသားစု စား၀တ္ေနေရး ကိုဖူလံုေစေလာက္ေအာင္ကို အဆင့္တစ္ခုအထိရွိေနေသးတဲ့ သေဘာပါ။ ေနာက္ပိုင္းေခတ္စနစ္ေၾကာင့္ ၀င္ေငြနဲ႔ထြက္ေငြ မမွ်ၾကေတာ့တဲ့အခါမွာ ေက်ာင္းဆရာေတြမွာ တစ္ေန႔ ၈ နာရီ နိုင္ငံတာ၀န္ ထမ္းရတာကတမ်ိဳး၊ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္မွာ စာညံ့တဲ့ (သို႔) စာေတာ္တဲ့ ကေလးေတြကို အပို၀င္ေငြရေအာင္ စာသင္ရတာတစ္မ်ိဳးနဲ႔ စား၀တ္ေနေရးအဆင္ေျပေအာင္ ရုန္းကန္ရပါေတာ့တယ္။ အဲလိုနဲ႕ပဲ က်ဴရွင္ဆိုတာၾကီးဟာ ဆရာေျပာသလုိ မိုးခါးရည္ ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီမိုးခါးရည္ၾကီးကို ေက်ာင္းဆရာ/မေတြတင္ မကပါဘူး။ နိုင္ငံ့စီးပြားေရး အေျခအေနအရ မိုးခါးရည္ေသာက္မွ တစ္၀မ္းတစ္ခါးလွမယ့္သူေတြ အကုန္ေသာက္ခဲ့ၾကတာ/ ေသာက္ေနၾကဆဲ ပါဆရာ။
အခုရေနတဲ့ လစာကိုၾကည့္ပါအံဳးဆရာ မူလတန္းျပတစ္ဦးလစာက ( 47,000 to 52,000 က်ပ္)
အလယ္တန္းျပတစ္ဦးလစာက ( 53,000 to58,000 က်ပ္)
အထက္တန္းျပတစ္ဦးလစာက ( 59,000 to 64,000 က်ပ္)။ ကဲ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ မိသားစု မေျပာနဲ႕ တစ္ဦးထဲအတြက္ေတာင္ မေလာက္ငတဲ့ ပိုက္ဆံပါ။ ေပးရတဲ့အခ်ိန္က တစ္ေန႔ ၈ နာရီ။
က်မေျပာရဲပါတယ္ အခုေနသာ နိုင္ငံေတာ္က ေက်ာင္းဆရာ/မေတြကို နိုင္ငံတကာက ဆရာ/မေတြနဲ႕ တန္းတူ လုပ္ခလစာေတြ ရပိုင္ခြင့္ေတြ ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဆရာ/မေတြကလဲ က်ဴရွင္ဆိုတာ ကို္ယ္နဲ႔ မဆိုင္သလိုကို ေနပစ္လိုက္ၾကမွာပါဆရာ။ စဥ္းစားၾကည့္ပါဆရာရယ္၊ စား၀တ္ေနေရး ေျပလည္ေအာင္သာ စာအပိုသင္ေနရတာ တစ္ေန႕ ၁၂ နာရီေလာက္ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ဘ၀ ဘယ္သူေပ်ာ္ေနမွာလဲ။
အဲတစ္ခုေတာ့ရွိပါတယ္ဆရာ ေက်ာင္းဆရာ/မေတြကို နိုင္ငံတကာက ဆရာ/မေတြနဲ႕ တန္းတူ လုပ္ခလစာေတြ ရပိုင္ခြင့္ေတြေပးရံုနဲ႕ေတာ့မရေသးပါဘူး။ စာသင္ေက်ာင္းခန္းေတြ ၊ ဆရာ/မ အေရအတြက္၊ ေနာက္ အတန္းတစ္တန္းမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားအေရအတြက္ ဒါေတြကိုလဲ control လုပ္ေပးဖို႕လုိပါလိမ့္မယ္။ အခုလိုမ်ိဳးစာသင္ခန္းတစ္ခန္း ေက်ာင္းသား ၆၀ ေက်ာ္ ၇၀ ဆိုလို႕ကေတာ့ အဆင္မေျပနိုင္ပါဘူး။ ( စာသင္ခန္းထဲမွာ က်ား မ နွစ္ျခမ္းစာခြဲျပီး စာသင္ခံုေတြတန္းစီလုိ႕ ထိုင္ၾကရတာပါ။ ေနာက္ဆံုးတန္းကေလး ၊ အလယ္မွာ ထုိင္ေနတဲ့ကေလး ဘာလုပ္ေနလဲ ၊ တကယ္ေက်ာင္းစာလုပ္ေနတာမွ ဟုတ္ရဲ႕လား စစ္ခ်င္ရင္ေတာင္ စစ္လို႔မရတဲ့ အေျခအေနပါ။)
ေနာက္တစ္ခုရွိပါေသးတယ္ဆရာ။ အဲဒါကေတာ့ အတန္းတက္လာခဲ့တဲ့ကေလးေတြဟာ မိမိသင္ခဲ့တဲ့ အတန္းရဲ႕ျပဌာန္းသင္ခန္းစာေတြကိုလဲ တကယ္တတ္ျပီး တက္လာတဲ့သူမ်ဳိးေတြျဖစ္ရပါမယ္။ ကေလးတကယ္တတ္တတ္ မတတ္တတ္ ေအာင္ခ်က္ရာခိုင္ႏႈန္း ကိုးဆယ္ေက်ာ္ ျဖစ္ရမယ္ ဆုိတဲ့ အမိန္႔ (by phone)မ်ိဳးနဲ႕ ေအာင္ခ်က္ရာခုိင္နႈန္း ျပည့္မီဖို႔ အတန္းတင္ေပးတဲ့ ကေလးမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ေစရပါဘူး။
ဒီလိုအေျခအေနေရာက္သြားရင္ ဆရာေတြ ေလာဘတက္ျပီးက်ဴရွင္ဖြင့္ခ်င္အုံးေတာ့ တက္မယ့္သူရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းမွာသင္တာနဲ႕ ကိုတတ္ေနျပီကိုး။
ေနာက္ ေက်ာင္းမွာကေတာ့ သင္ရုိးကို ခ်န္သင္လို႕မရပါဘူးဆရာ။ သင္ခန္းစာေတြ အခ်ိန္မီ ျပီးမျပီး၊ သင္ရုိးကုန္မကုန္ကို ျပည္နယ္/ တိုင္းပညာေရးစစ္ေဆးေရး အဖြဲ႕က စာသင္နွစ္ တစ္နွစ္ကို သံုးၾကိမ္ ေက်ာင္းတိုင္းကို လာစစ္ေဆးပါတယ္ဆရာ။ အဲလိုစစ္ရာမွာ ေလ့က်င့္ခန္းစာအုပ္ေတြ တင္မက စာသင္ခန္းေတြ အထိပါ ၀င္စစ္တာပါ။ သပ္မွတ္ခ်က္နဲ႕မကိုက္ညီရင္ ပထမအၾကိမ္မွာေတာ့ မွတ္ခ်က္ေရးသြားတာ ခံရပါတယ္။ အဲေနာက္တစ္ၾကိမ္မွာ ဒီမွတ္ခ်က္ေတြအတိုင္း ထပ္လြဲေနရင္ေတာ့ ျပသနာရွိနိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ဆရာမဆို တစ္ၾကိမ္ပဲမွတ္ခ်က္ အထိခံတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေျပာတဲ့ စေပါ့လဲသင္ဆိုတာ အျပင္က ဆရာေတြပဲျဖစ္နုိင္ပါတယ္။ က်မတို႕ျမိဳက အျပင္က်ဴရွင္ေတြ အေဆာင္ေတြမွာေတာ့ တကယ္တတ္ျပီးသင္တဲ့သူရွိသလို အေ၀းသင္ BA ဘြဲ႕ရထားသူေတြကလဲ အထူးထုတ္စာအုပ္ေတြ အကူအညီနဲ႕ ၉တန္း ၁၀ တန္း chemistry, physics, biology စတာေတြ သင္လိုသင္ပါပဲ ဆရာရယ္။ သူတို႔က အရႊီးေတာ္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ သူတို႔အားကိုးနဲ႔ ေက်ာင္းက ဆရာေတြကို အာခံေနတဲ့ တပည့္ေတြလဲ ရွိတာပါပဲ။ အဲေလာက္ၾကီး က်က္စရာမလိုပါဘူး ။ ဒီအပုိင္းေတြေလာက္က်က္ရင္ ေအာင္မွတ္ရျပီဆိုျပီးေလ။
အဲလိုကေလးမ်ိဳးေတြနဲ႔က်ရင္ က်မတို႕ေတြမွာ ကေလးကလားဆန္စြာ အေျခအတင္ေျပာရတာပါ။ နင္တို႔ကိုေရြးေပးတဲ့ဆရာက ဘယ္ေလာက္သိလို႔လဲေပါ့။ သူတို႔မွန္းေပးတာေတြ ပါမလာလိုု႔ ေအာင္ခ်က္က်ရင္ ထုေခ်လႊာတင္ရမွာက ေက်ာင္းကဆရာေတြေလ။ ျပီးခဲ့တဲ့ 2011 ၁၀တန္းစာေမးပြဲတုန္းကဆို သခ်ၤာကို chapter 1 to 7 ပဲၾကည့္ရင္ D ေတာင္ထြက္တယ္ ဆိုျပီး ဆရာ့ ဆရာမ်ားက ရိတ္ျဖီး လုပ္လိုက္တာ က်မတုိ႕ျမိဳ႕နယ္မွာ သခ်ၤာထိျပီးက်တဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးရယ္။
ဒါေပမယ့္ ကေလးေတြက ပိုက္ဆံေပးျပီးသင္ရတဲ့ ဆရာေတြ စကားက်ေတာ့ ေငြတန္ဖိုးပါလို႔လား မသိပါဘူး။ တကယ္ထင္ၾကတာဆရာရဲ႕။ အဲ ထိျပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ သိသြားၾကပါတယ္။
ၿမိဳ႕ၾကီးေတြမွာေတာ့ မသိပါဘူး။ က်မတို႔နယ္ေတြမွာေတာ့ ဆရာ့က်င့္၀တ္ငါးပါးနဲ႔ ညီတဲ့ဆရာေတြ ရွိေနဆဲပါ။ အဲ ဆရာဦးေရ ၁၀၀% ေတာ့မဟုတ္ဘူးဆရာေရ။ စုန္းျပဴးေတြက အမ်ားႀကီးရယ္။ က်မသေဘာကေတာ့ ေက်ာင္းမွာေရာ အျပင္မွာပါ ဆရာေတြ ဆရာပီသေစခ်င္တာပါပဲ။ ဒါဆိုရင္ ကေလးေတြလဲတကယ္စာတတ္မယ္ ဆရာေတြလဲ မငတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ အလုပ္ထြက္ျပီး အျပင္ အလုပ္လုပ္ဖို႕ပဲရွိေတာ့တာ။ အခုေနာက္ပိုင္း ဆရာေတြမွာ tension ေတြ ၊ အထက္က pressure ေတြ မ်ားလာေတာ့ မနိုင္၀န္ေတြ ထမ္းေနရသလိုျဖစ္လို႕ ထြက္ခ်င္တဲ့သူေတြ ပိုပိုမ်ားလာပါတယ္။ ဒီျပင္ျပည္နယ္ေတြ ဌာနေတြေတာ့မသိပါဘူး။
က်မတို႔ ျပည္နယ္မွာေတာ့ ေက်ာင္းဆရာ/မေတြ လုပ္သက္ ပင္စင္ (လုပ္သက္ ႏွစ္30ျပည့္ ) တင္ခြင့္မေပးပါဘူး။ ဘာလုိ႕လဲမသိပါဘူးဆရာရယ္။ မိမိရဲ႕ နုပ်ဳိတဲ့အခ်ိန္ေတြကို ပညာေရးဌာနမွာ ျမဳတ္နွံခဲ့ၾကရတာဆိုေတာ့ အလုပ္နားခ်ိန္မွာ ပင္စင္ကေတာ့ရခ်င္ၾကပါတယ္။
ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ အဓိက ကေတာ့ နိုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ပညာေရးအသံုးစားရိတ္က စလို႕ သင္ၾကားေရးပံုစံ စာေမးပြဲစစ္ေဆးမႈပံုစံ( တကယ္တတ္မွ အတန္းတင္ေပးတဲ့ ပံုစံ) ေတြကို ေျပာင္းလဲပါမွ ျမန္မာနုိင္ငံရဲ႕ပညာေရး တိုးတက္လာမယ္လို႕ထင္မိပါတယ္ဆရာ။
ေနာက္ က်မ အထင္ကေတာ့ မိဘေတြကလဲ ဘယ္လိုဆံုးမရမယ္ဆိုတာ မသိေတာ့ဘူးဆိုတာထက္ ဆံုးမဖို႕အခ်ိန္ကို မေပးနိုင္ေတာ့တာပါ။