လူ႔ဦးေႏွာက္မွာ အပိုင္းႏွစ္ပိုင္းရိွတယ္။ ခံစားတဲ့ အပိုင္းနဲ႔ ဆင္ျခင္တဲ့အပိုင္း။
ခံစားတဲ့အပိုင္းက ကိုယ္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အာ႐ံုငါးပါးကို ထက္ခနဲ သိတယ္၊ ခံစားလိုက္တယ္။
ဆာတယ္၊ အစာစားေတာ့လို႔ လူကို အမိန္႔ေပးတာ ခံစားတဲ့ အပိုင္းပါ။ တိရစၦာန္ဆိုရင္ေတာ့ ဆာတယ္၊ အစာစားေတာ့လို႔ ခံစားတဲ့အပိုင္းကပဲ ခိုင္းတာပဲ ဦးေဆာင္ေတာ့ ႏြားဆို ျမက္ရွာစားမယ္၊ သူမ်ား ပိုင္နက္ေတြ ဘာေတြ မသိဘူး။ ေခြးဆို တျခားေခြးေတြနဲ႔ အၿပိဳင္ လုယက္စားမယ္။ သူတပါးကို ငဲ့ရေကာင္းမွန္း မသိဘူး။ က်ားဆို သားေကာင္ ရွာမယ္၊ ကိုက္သတ္မယ္၊ စားမယ္၊ ပါဏာတိပါတာေတြ ဘာေတြ နားမလည္ဘူး။
လူမွာက်ေတာ့ ဆင္ျခင္တဲ့အပိုင္းက ခံစားတဲ့အပိုင္းကို အေပၚက အုပ္ထားတယ္။ ကြပ္ထားတယ္။ ဆာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတပါး အစာကို လုမစားရဘူး၊ ေမာင္ႏွမခ်င္းဆို မွ်တစားရမယ္၊ ဆာလို႔ ေတြ႕ကရာ သတ္မစားဘူး။ အဲဒါ ဆင္ျခင္တဲ့အပိုင္းက ထိန္းခ်ဳပ္တာ။
ခံစားခ်က္ကို ေရွ႕တန္းတင္လိုက္တဲ့အခါ သူတပါး နားဝင္ မဝင္ မသိဘူး။ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ အယုတၱအနတၱေတြ ေျပာျဖစ္ကုန္တတ္တယ္။ ဒါေတာင္ ေျပာလို႔ ရတဲ့သူမို႔ ေျပာတာ။ ကိုယ့္ထက္အႀကီး၊ ဒါမွမဟုတ္ လူပံုအလယ္မွာဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တတ္ႏိုင္သမွ် ထိန္းတတ္ၾကတယ္။ ဆင္ျခင္တဲ့ ဦးေႏွာက္က တားေနလို႔။
ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ထြက္ေျပးတဲ့သူေနာက္ ေျပးလိုက္တယ္။ အဲဒီ့လူကို စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ ကိုယ္က ထိုးေတာ့မလို႔ဟာ… သူက ထြက္ေျပးတယ္။ သင္းေတာ့ ေနႏွင့္ဦး… မိမွ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ပလိုက္မယ္ဆိုၿပီး ခံစားခ်က္ ေရွ႕တန္းပို႔လိုက္တယ္။ ဆင္ျခင္တဲ့ ဦးေႏွာက္က အလုပ္မလုပ္ေတာ့ ေျပးတဲ့လူေနာက္ လိုက္တဲ့အခါ ကားေတြ ဥဒဟို ေမာင္းေနတာကို သတိလစ္သြားတယ္။ ဟိုလူ႔ကို ဘာမွ မလုပ္လိုက္ရဘဲ ကားတိုက္ခံရတယ္၊ ပြဲခ်င္း ၿပီးခ်င္ ၿပီးမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အႀကီးအက်ယ္ ဒဏ္ရာရခ်င္ရမယ္။
အဲေတာ့… ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အပိုင္းႏွစ္ပိုင္းမွာ ဘယ္အပိုင္းက လူကို ဦးေဆာင္ေနဖို႔ လိုသလဲဆိုတာ လူတိုင္း ဆင္ျခင္ႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။
သို႔ေပတည့္… ဘာထရန္(ဒ္) ရပ္ဆယ္(လ္)ဆိုတဲ့ ဒႆနာဆရာ၊ ယုတၱိေဗဒ ပညာရွင္၊ သခ်ၤာပညာရွင္၊ သမိုင္းပညာရွင္၊ စာေရးဆရာ၊ လူမႈေဗဒ ေဝဖန္ေရးဆရာ ႏိုင္ငံေရး တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူရဲ႕ ေအာက္ပါ စကားေလးကို ျပန္ေျပာင္း သတိရမိတဲ့အခါ ေရႊျပည္ႀကီးမွာသာ မဟုတ္၊ တကမၻာလံုးမွာ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ကင္းမဲ့သူေတြက အားသာ မ်ားျပားလွတာကို သံေဝဂ ယူမိလိုက္ရျပန္ပါတယ္။
“အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းစိတ္နဲ႔ ဖက္တြယ္ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ သေဘာထား ခံယူခ်က္ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မဆို အေျခအျမစ္ မရိွတာေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ဖက္တြယ္ဆုပ္ကိုင္ထားသူမ်ားဟာ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ ကင္းမဲ့တာကို အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းစိတ္က ျပေနတာလည္း အမွန္ပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဘာသာေရး သေဘာထားခံယူခ်က္ေတြကို အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းစိတ္နဲ႔သာ ဖက္တြယ္ဆုပ္ကိုင္ထားၾကတာ ဘယ္ေတာ့မဆို ခပ္မ်ားမ်ားပါ”တဲ့။
(မူရင္း)
“The opinions that are held with passion are always those for which no good ground exists; indeed the passion is the measure of the holders lack of rational conviction. Opinions in politics and religion are almost always held passionately.”
― Bertrand Russel (1872-1970), British philosopher, logician, mathematician, historian, writer, social critic and political activist.
အားလံုးေတြးဆ ဆင္ျခင္ၾကည့္ႏိုင္ၾကပါေစ
အတၱေက်ာ္
(ရန္ကုန္ – ၁၃၀၃၁၈)
(ပံုက အင္ထနက္ထဲက ရွာထားတာပါ။)
